اي كه بي دردت بميرد جان من
ذره اي دردم ده اي درمان من
چون برآيد جان ندارم جز تو كس
همره جانم تو باشا فرنفس
چون ز من خالي بماند جاي من
گر تو همراهم نباشي واي من
روي آن دارم كه همراهي كني
ميتواني كرد گرخواهي كني
يا ربش پرآه بسياري هست
گر ندارم هيچ اين باري هست
پاك كن از آه سهم جان من
پس بشوي از اشك من ديوان من
مانده ام در چاه نفس خودپرست
در چنين جايم كه گيرد جز تو دست