اشک ها و درد ها رنگها و باز هم رنگها .. اما اين روح جوان هنوز پا بر جاست . خداوندا ببين که بنده کوچکت هنوز بر پاهاي خود استوار است ... پروردگارا ... جوانه نوپاي گل اميد ... سخت کار ميکند حتي در اين بيابان بي آب و علف ... چون تو مي خواهي ! چون تو آب و خورشيدش مي شوي ... تو برايش دست ميزني و او مست و ترانه خوان همچنان مي آيد ...مي آيد و مي آيد .
او که آنشب به اشکهايش ميخنديد تو نبودي ...
بي رحمي افکار و طوفان وحشت آينده ... و گل تنهاي اميد که برهنه و تنها به اميد روز آفتاب در آغوش کولاک ميخنديد ... تو برايش دست ميزدي تا از پا نيفتد ...
و او که به خنده هايش هم خنديد تو نبودي .
خدايا تو پناه گل اميدي تونگهبان خنده ها و اشکهايش و مهربان ترين در تمام لحظه هايش .... تو در صحراي سوزانش شبنم تازه عشقي .. تو تنها قرص سيمين در اين شبهاي تاريک اشکي... خداوندا... ياد تو نسيم مهراست سرشار از نويد آزادي....
اکنون گل اميد براي دل ترانه تو ميخواند ....
خداوندا او که به عاشقانه هايش هم مي خندد تو نيستي